บทที่ 155 ระบายมันออกมา (100%)

“ก็คงงั้น”

ไหล่กว้างไหวเบาๆ

“มึงว่าบี๋เขารู้เรื่องนี้ยัง”

“มีความเป็นไปได้ว่าเธอจะรู้แล้ว แต่ไม่ปริปากออกมา แม้กระทั่งวันที่เธอยอมพรั่งพรูอะไรต่อมิอะไรให้มึงฟัง แล้วปล่อยโฮลั่น มีบางเรื่องที่เธอยังไม่เปิดใจเล่าทั้งหมด”

จักรพรรดิคาดเดาแบบนั้น เพราะระยะหลังๆ ถึงแม้เธอจะเหมือนมีอาการดีขึ้น จน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ